Bospolder-Tussendijken krijgt zijn mozaïek, als toegangspoort voor de nieuwe wijk Le Medi. De poort zal het mediterrane karakter van Le Medi weerspiegelen, maar meer nog een symbool worden van verleden, heden en toekomst van de wijk.

De woorden van Kübra zingen in mijn hoofd. Rotterdam is een mensenmozaïek, mensenmozaïek, mensenmozaïek..... Dus is Bospolder-Tussendijken ook een mensenmozaïek. Ze had het niet mooier kunnen zeggen.

Mijn mensenmozaïek bestaat uit beige, wit, bruin, zacht geel en zwart. Maar ook uit blauw, sommige mensen zijn altijd blauw!

Verder moet er in de poort oranje, voor de oranje-gezinden. En rood! Die kleur moeten we ook niet vergeten! Zeker niet in Bospolder! Daar woonde vroeger het ware arbeidersvolk, SDAP-ers met passie!

Natuurlijk moet er ook nog fel geel in, als symbool voor de kaaskoppen. En zilvergrijs, als een mand met vissen, voor de oude-der-dagen in de wijk. Zij die het verleden in het heden vertellen, maar in toekomst beperkt zijn.

Het mozaïek moet zeker de kleuren van een fruitkraam uitstralen; hoeveel BoTu-ers verdienden er niet hun brood in de fruithaven die nu in goed engels 'terminal' heet?

Als Rotterdam een creative city is en dus tolerantie predikt, krijgen onze homo's en lesbiennes een stukje roze mozaïek in de Medi-poort. En als de poort heel groot wordt, dan moeten er ook nog wat steentjes aandacht schenken aan de dames die vroeger op de Keileweg werkten. Zo ver is die weg nou ook weer niet van de Medi verwijderd.

Maar het allermooiste zou ik toch een stukje mozaïek met bootjes vinden. Zoals het stoomboot-mozaïekje dat al in de wijk te vinden is. Want als Rotterdam geen havenstad was geweest, dan had Kübra onze stad misschien wel helemaal geen mensenmozaïek gevonden! En dat klinkt nou net zo leuk! 

Geïnteresseerd in andere items over Bospolder-Tussendijken? Kijk dan op  www.antennerotterdam.nl