Steentjes en boompjes in tekenen is het vak van Rick de Nooyer. Hij is buitenruimte-ontwerper en mag aan de slag met het binnenterrein en de straatinrichting rondom Le Medi.
De ommuurde stad
Le Medi is ontworpen als een ommuurde stad met een binnentuin. "Zo'n binnenterrein werkt het beste als je het kan afsluiten. We willen zorgen dat het binnenterrein van Le Medi geen openbaar gebied is, zodat de inrichting ervan geen gemeentetaak wordt. De gemeente heeft veel minder armslag dan een woningbouwvereniging. Veel mooie plannen stranden omdat de kosten voor het onderhoud te hoog zijn. Bij de gemeente leidt dit vaak tot sobere plannen."
En sober past niet bij de Mediterrane architectuur. Kenmerken hiervan zijn ornamentiek, veel kleur, gedecoreerde materialen. De essentie van Le Medi: een eigen binnenwereld, water in de centrale ruimte, groeimogelijkheden, poorten en ontsluiting, en kleur. "Mediterrane architectuur is sterk symmetrisch. Ik wil niet teveel tierelantijntjes en truttigheden, zoals plantsoentjes en rozenboompjes, maar misschien wel wiskundige patronen. Er komen twaalf mooie bomen en een waterelement, en voldoende plek om te zitten. Niet alleen voor mensen van het blok maar ook anderen uit de wijk kunnen er rustig een boekje zitten lezen."
"Midden in de ommuurde stad, in het gesloten bouwblok, komt een lief klein plekje. Hier heerst intimiteit. De straatjes zijn heel smal en alleen voor voetgangers. Het voordeel van een wandelgebied is ook dat er geen parkeervakken en borden in hoeven. Dat maakt weer meer mogelijk in de inrichting."
De Nooyer bedenkt de inrichting en het bestratingspatroon. Buiten de nieuwbouw komt een standaard straatinrichting. De bekende lichtmasten, trottoirtegels ed. Alleen op de Schipperstraat komen extra accenten. "We willen wel de hele stad mooi inrichten maar daar hebben we het geld niet voor. En omdat we denken dat er over de Schipperstraat veel mensen zullen lopen op weg naar het Dakpark dat daar aangelegd wordt, willen we daar wat extra's doen."
"In Bospolder wordt de buitenruimte goed gebruikt, bijna te goed, waardoor het straatmeubilair versleten is. Er wonen veel mensen op een kluitje die ook echt gebruik maken van de ruimte. En er is een tijd niet veel geïnvesteerd in de wijk." Toch vindt De Nooyer Bospolder een mooie wijk. Als buitenruimte ontwerper kijkt hij anders tegen een wijk aan. Over Le Medi is hij zo optimistisch dat 'het misschien nog niet zo'n gek idee is om te verhuizen vanuit Schiedam, maar dan over een jaartje of zes'. "Le Medi wordt een soort oase in de stedelijke woestijn. Met ruisende -net geen palmen- maar blaadjes."
