Vlak na de oorlog besluit een aantal buurtbewoners iets leuks te doen met een braakliggend terreintje bij de Zeilmakersstraat.
Het is een soort Opzoomergevoel-avant-la-lettre. Met z'n allen timmeren ze houten speeltoestellen voor de kinderen. In de wijk is ook een actieve buurtvereniging die gekostumeerde voetbalwedstrijden, dagjes-uit en feestjes organiseert. Na verloop van tijd gaan speeltuin-oprichters en buurtvereniging Puntstraat samen. De wijk- en speeltuinvereniging is een feit.
Als er een wijkgebouw komt, wordt dat het centrum voor heel veel activiteiten. Zo begint broeder Norbertus in 1964 de drumband Marconi. Er is een actieve stijldansgroep, later komt daar country line dancing bij. In de jaren '70 doet BoTu vrolijk mee aan de carnavals-trend. Mevrouw Schipper geeft handwerklessen. Voor de sportievelingen is er damesgymnastiek. Voor wie meer van wandelen houdt is er de BoTu-wandelvereniging. Denksporters kunnen klaverjassen en bridgen. En voor de kinderen worden, door de jaren heen, allerlei activiteiten georganiseerd: paaseieren zoeken, Sinterklaas-feest, zomerkamp. In 1974 wordt er in het wijkgebouw een peuterspeelzaal ingericht. Activiteiten komen en gaan. Er is altijd weer ruimte voor nieuwe initiatieven.
Uit het boekje van Jaap Piena blijkt overduidelijk: Wijk- en Speeltuinvereniging BoTu is een bruisende vereniging!
Anja van Bree | 25 februari 2007Ik zou zo graag in het bezit willen komen van het boekje van Jaap Piena. |