Op zoek naar verhalen van buurtbewoners in de wijk Bospolder/Tussendijken, of beter gezegd Bospolder èn Tussendijken, want buurtbewoners geven aan of in Bospolder of in Tussendijken te wonen, nooit in beide. Dit heeft te maken met de geschiedenis van de wijken. In Bospolder woonden vroeger de havenarbeiders en in Tussendijken de gewone arbeiders. De Schiedamseweg is de scheidslijn. Voor veel kinderen is dit ook de grens van hun speelgebied (ze mogen niet deze straat oversteken). De eerste bewoner waar ik mee praat is Zakaria. Zakaria is tien jaar en woont in Bospolder. Zakaria komt meteen met een heftig verhaal. Hij woont in de flat waar een tijdje geleden een vrouw is vermoord. Zij is door haar eigen man omgebracht met een mes. Ja dat zijn wel verhalen die indruk maken in een wijk. Maar heeft Zakaria nog wensen in de wijk? Hij verteld dat zijn grootste hobby voetballen is en dat het voetbalveld niet zo goed meer is. Het veld zit vol met kuilen en de gemeente heeft laatst de oude, goede doelpalen vervangen voor nieuwe slechte doelpalen. Dus de wensen van Zakaria: een mooi voetbalveld en meer vriendjes om mee te spelen. Even verderop in de wijk staat mijn klasgenoot Willem met zijn theetuin naast de markt. Willem werkt bij Delphi opbouwwerk en verzorgt wekelijks de theetuin. Hier kunnen mensen even lekker zitten met een kopje koffie of thee en met elkaar praten. Het loopt niet echt storm want het weer is erg slecht (de thee waait bijna uit mijn kopje). Bij de theetuin staan ook Riet en Door. Zij verkopen (door hen zelf gemaakte) bloemstukjes naast de theetuin om geld bij elkaar te brengen voor de Opzoomerwinkel. Door woont al haar hele leven in Tussendijken en gaat hier pas tussen 6 plankjes weer weg, zo zegt zij zelf. Riet woont hier 12 jaar. Beiden vinden de Opzoomerprojecten erg leuk en doen hier altijd aan mee. Ze zeggen dat de drugsoverlast in de wijk is afgenomen. En Riet heeft zelf geholpen om een paar panden op te rollen verteld ze. Beiden vinden wel dat er weinig contact is tussen de bewoners onderling en zouden meer saamhorigheid willen in de wijk. En natuurlijk komt meteen het onderwerp allochtonen ter sprake. Riet ziet dit als een probleem voor contact, Door zegt dat ze met allochtone buurtbewoners net zo weinig contact heeft als met autochtone buren… Als laatste praat ik met de 71 jarige meneer van der Linden. Hij woont al zijn hele leven in deze buurt. De enige periode dat hij niet hier verbleef was tijdens de hongerwinter, toen hij 10 jaar was. Samen met andere buurtkinderen is hij toen een tijdje in Groningen geweest tot het ergste achter de rug was. Vroeger was de stad heel anders verteld hij, en tegelijkertijd laat hij mij een boekje van Historisch Delfshaven zien, prachtig vind hij het daar. Maar het moderne centrum dat Rotterdam nu heeft vind hij ook erg mooi. Wat doet meneer van der Linden zoal? Hij vind het leuk om te tekenen in het buurtcentrum Piet Hein. Als er iets te doen is in de buurt dan is hij van de partij. Wat hem betreft komen er ook nog veel meer leuke activiteiten in de buurt.

Array
(
)