Edwin kan er smakelijk om lachen. Hij werkt als projectleider bij het Ontwikkelings Bedrijf Rotterdam. Fantastisch leuk werk, maar oorspronkelijk had Edwin heel andere plannen! Hij studeerde (bedrijfs)geschiedenis aan de universiteit en schreef begin jaren ’90 een scriptie over de eventuele verplaatsing van vliegveld Zestienhoven. Tijdens zijn studie liep hij stage bij het Rotterdamse midden- en kleinbedrijf en kwam hij voor het eerst in contact met ondernemers in stadsvernieuwingsgebieden. Daarmee werd zijn interesse voor stedelijke ontwikkeling gewekt. Actualiteit en moderne geschiedenis bleken niet ver van elkaar verwijderd te zijn.
Toen Willem van Vliet, toenmalig hoofd stadsvernieuwing, hem vroeg in dienst te treden bij het OBR hoefde Edwin niet lang na te denken. Na zijn ‘ja’ werkte hij aan veel interessante projecten mee. Hij begeleidde als beginnend ‘stadseconoom’ de stadsvernieuwingen in Feijenoord en Katendrecht. Oliespuitfunctionarissen werden hij en zijn collega’s genoemd. Hij leerde oren en ogen open te houden, goed te luisteren, zich te verplaatsen in de problemen van de ondernemers en oplossinggericht te denken.
Ik praat met hem in een van de vele vergaderkamers van het OBR. Het ontwikkelen van Rotterdam is een communicatief proces vol interne en externe overlegstructuren. Kamer 1617 staat een uur tot onze beschikking.
Edwin’s agenda steekt kleurrijk af bij de zwart-wit-ontwerpen van het Dakpark. Is het een statement? ‘Nee’, zegt Edwin, ‘het is meer dan dat, het wordt realiteit!’ Edwin is er trots op. Afgelopen week heeft de gemeente Rotterdam in de persoon van wethouder Lucas Bolsius met de deelgemeente Delfshaven overeenstemming bereikt over het beheer van het Dakpark. De beheerskosten, 1 miljoen euro per jaar, zijn voor rekening van de gemeente. Hiermee krijgt de deelgemeente met het minste groen per inwoner voor haar bewoners een uniek park dat niet alleen in aanleg mooi zal zijn maar dankzij de gemeentelijke toezegging de komende jaren ook mooi zal blijven.
Het wordingsproces van het Dakpark nadert haar voltooiing. De bemoeienis van Edwin houdt op als de eerst paal wordt geslagen, vermoedelijk december 2006. Het handboek voor de ontwerpfase wordt nu geschreven.
Nieuwe projecten dienen zich weer aan. Het zijn soms ingewikkelde maar daardoor ook leuke processen waarin je moet opbouwen, soms laagjes moet afpellen, wederzijds vertrouwen en enthousiasme moet hebben. Mensen met cynisme vinden bij Edwin geen gehoor, daarmee kan je niets opbouwen!
Als projectleider is hij inmiddels ook verantwoordelijk voor de ontwikkeling van het Laurenskwartier. De werkzaamheden zijn in volle gang. Binnenkort is de Hoogstraat aan de beurt voor vernieuwing.
Edwin van den Heuvel schrijft met zijn werk onze Rotterdamse geschiedenis van straks. ‘De geschiedkundige die zelf geschiedenis maakte’. Dankzij Edwin en zijn collega’s van het OBR blijft Rotterdam een stad in beweging.
Marijke Baan
meer info: www.dakparkrotterdam.nl