Midden in de bureaucratische stadsjungle van wereldstad Rotterdam heeft het ruige Maaswater een bres geslagen in het land. Het krachtige water heeft zich een weg gebaand in de stadsgrond. Met een vrolijk meanderend geluk stroomt het water door eeuwen eerder ontgonnen stadslandschap. Het natuurlijk gekozen pad vormt de baan van een nieuwe rivier; een rivier die door het land stroomt onder de naam de Hudson. 

De frisse waterstroom heeft het eerder ontgonnen land omgewoeld, bestaande structuren doorbroken en lijkt voeding te geven aan nieuwe vormen van leven in de stad. Als we in vogelvlucht de loop van de rivier volgen dan zien we in de derde bocht aan de noordzijde van de rivier een groepje mensen. Ze hebben hun tenten opgezet en het lijkt erop dat ze hier voorlopig willen blijven. Is dit het begin van nieuw te vormen nederzetting? Of zelfs een nieuwe stad?

De gekozen plek heeft veel te bieden. Er is water om van te leven, er valt wellicht wat te vissen en te jagen, er staan wilgen voor de bouw van hutten en gebruiksvoorwerpen en er is vruchtbaar land om gewassen te verbouwen. Als ze hier blijven wordt het tijd om de tijdelijke behuizing, de tenten, te vervangen voor meer duurzame vormen van beschutting.

Als men besluit te blijven kan binnenkort begonnen worden met het knotten van de wilgen voor de bouw van wilgenhutten. En met de oprichting van een nieuwe gemeenschap, een stad aan de rivier de Hudson, opgetrokken uit wilgenhutten….. Hudt-city!