Marianne werkt hier sinds tweeënhalf jaar. Het clubhuis is gesloten door bezuinigingen. Maar op de tuin is het een en al leven. Op het binnenterrein tussen de huizen heeft de zon er zin in. In de kas met tomatenplantjes is het broeierig heet. Een paar jaar geleden was het hier een verwaarloosde wildernis. Bewoners kregen het voor elkaar dat er een tuin werd aangelegd. Met een heesterborder, een vlindertuin en een nazomerborder. Marianne: “Het is mijn opdracht om hierop voort te borduren en de tuin verder uit te bouwen. Ik voeg planten toe die bij deze tuin horen, het is nu een mix van wild en gecultiveerd. Daarnaast ben ik voor de kinderen die hier komen een stabiele factor. Ze helpen met zaailingen verspenen en ondertussen probeer ik ze respect bij te brengen voor de tuin. Ze leren zien dat de natuur samen kan gaan met hun spel.”

Marianne heeft een beeldende kunst achtergrond met schilderen en fotografie. Ze geeft nog altijd schilderles. De natuur fascineert haar, ook in haar schilderwerk. Ze heeft veel pastorale droomlandschappen gemaakt. Op binnentuin De Arend is ze daar op een andere manier ook weer mee bezig. “Schoonheid creëren in een verstedelijkte, grimmige wijk, een plek maken waar het een beetje vredig is,” noemt ze het zelf. En: “Planten, biologie, die zijn altijd wel een rode draad geweest in mijn leven. Ik heb zelf een oog voor schoonheid van de natuur in mijn opvoeding meegekregen. Dat probeer ik de kinderen ook bij te brengen.” Inmiddels komen er twee kinderen vragen of ze vuil mogen rapen met de ‘stok’. Ze gaan ijverig aan de slag en hebben al snel een vuilniszak halfvol.

Ook over haar ‘opvoedende’ taak voor planten kan Marianne heel enthousiast worden. In de volle borders doen veel planten het zo goed, dat je ze makkelijk kunt vermeerderen. Binnentuin De Arend ziet ze als een ‘moedertuin’, een voorbeeld om te laten zien hoe planten zijn in volwassen vorm en hoe je ze onderling kunt combineren. Ze vindt: “Waar gaat het nou om, bij tuinieren? Niet dat je steeds maar planten koopt, afgezien van een enkele keer misschien. Je moet als tuinman selfsupporting worden! Als vaste planten goed aanslaan, dan heb je vaak na één seizoen al een dubbele hoeveelheid. Door te scheuren, te stekken, zaad te winnen. Het is een prima klusje voor vrijwilligers, als je die goed aanstuurt. Maar die jonge aanplant heeft wel elke dag verzorging nodig, anders gaan ze kapot. Je kunt geen dag overslaan, zeker niet in dit seizoen. Als alle tuinmannen en vrouwen van Creatief Beheer stekjes en zaad ruilen, dan hoef je geen planten meer te kopen.” Ze is hiermee aan het experimenteren, onder andere in de kweekbakken op de Tennistuin Z’67, in Carnisse. “Daar gingen piepkleine plantjes in, en die zijn nu echt booming. Zo kun je moedertuinen maken, die dan je bevoorrading zijn voor de tuinen van Creatief Beheer en voor de geveltuinen van bewoners.” Ze ziet het al helemaal voor zich. Meedoen? Ruilbeursje organiseren? Kom maar op… En kom in elk geval eens inspiratie opdoen bij binnentuin De Arend.