| j | f | m | a | m | j | j | a | s | o | n | d |
| 1 | 6 | 11 | 15 | 19 | 24 | 28 | 32 | 37 | 41 | 46 | 50 |
| 2 | 7 | 12 | 16 | 20 | 25 | 29 | 33 | 38 | 42 | 47 | 51 |
| 3 | 8 | 13 | 17 | 21 | 26 | 30 | 34 | 39 | 43 | 48 | 52 |
| 4 | 9 | 14 | 18 | 22 | 27 | 31 | 35 | 40 | 44 | 49 | |
| 5 | 10 | 23 | 36 | 45 |
Een wijk waarin je door er te wonen vanzelf gezonder en gelukkiger wordt, dat zou toch het streefdoel moeten zijn als het gaat om wijkontwikkeling. Al het overige is hieraan gerelateerd en het is simpeler te bereiken dan wij denken, alleen moeten we het samen doen en willen…
Mensen verlangen naar het dorpsgevoel, vogeltjes, bloemen en gezelligheid, de buurt waar iedereen elkaar kent…
Om dit te bereiken dient er wel het een en ander te veranderen in onze manier van omgaan met de stad; mensen, dieren en planten eerst zogezegd en dan pas stenen en geld. Natuurlijk kan alles niet plotseling veranderen, handhaving, beheer en onderhoud, alles wat goed is dient behouden te blijven. In principe hoeft er ook geen geld bij en op termijn zal het zeker geld opleveren. Beheer en onderhoud, eigen verantwoordelijkheid, zorg voor elkaar en omgeving moeten weer sexy worden, om het populair te zeggen. We kunnen niet alles oplossen met wetten en regels.
Wij zijn nu zo’n 10 jaar bezig met wat wij Creatief Beheer noemen, waarbij we mensen betrekken bij het beheer, onderhoud en inrichting van hun directe omgeving. Door de jaren hebben we veel ervaring opgedaan op het gebied van wat cruciaal is binnen de wijkverbetering. Sinds drie jaar zijn we actief in de Afrikaanderwijk en de Oleanderbuurt eerst onder de naam stadsfloriade.nl, nu onder de naam ecowijken.nl.
Doelstelling is om deze wijken de groenste en kindvriendelijkste van Nederland te maken, terwijl ze nu zo’n beetje de slechtste zijn.
Het spreekt voor zich dat we in het begin nogal wat cynisme ontmoetten en nog steeds, maar inmiddels heeft wooncorporatie Vestia dit idee omarmt en steunt het financieel. Het Pact op Zuid heeft zich aangesloten en de deelgemeente heeft een heuse coördinator ecowijken aangesteld. Richtpunt is dat wij tijdens de Floriade 2012 onze ecowijken aanpak presenteren als showcase in Venlo, die als thema Cradle to Cradle heeft. Eigenlijk is de ecowijk de sociale versie van Cradle to Cradle, een wijk waarin het zelforganiserend en zelfreddend vermogen van de gemeenschap wordt geoptimaliseerd en hierdoor kan een wijk zich ontwikkelen en verbeteren.
We hebben nog krap twee jaar ! Aanpakken dus !
Ik besef dat dit allemaal een beetje kort door de bocht is, maar toch…
De afgelopen jaren hebben we met de Creatief Beheer in onze projecten een methode ontwikkeld, waarbij zoals gezegd beheer en onderhoud in algemene zin de basis is (de noodzaak tot interactie) en de openbare ruimte in de wijk (maar ook in de media, Antenne Rotterdam) aangrijpingspunt en ontmoetingsruimte is. We merken keer op keer dat aanwezigheid in de openbare ruimte en persoonlijke communicatie enorm op prijs wordt gesteld en dat mensen langzaam maar zeker enthousiaster worden en mee gaan doen.
Het zou prachtig zijn als Rotterdam voor deze weg zou kiezen en als versterking van het gebiedsgericht werken deze ecosociale aanpak voor wijken zouden adopteren, waarbij de natuur als gratis ontwikkelaar wordt ingezet. (vandaar dit pleidooi)
Wat zijn de uitgangspunten van de ecosociale wijkaanpak:
Aanname
Mensen worden gezond en gelukkig van interactie met elkaar en de natuur. Menselijke interactie op zichzelf kan ook tot natuur gerekend worden, dus mensen die veel communiceren met anderen, zitten feitelijk midden in de natuur. Mensen daarentegen, die minder communiceren, geisoleerd zijn, zitten minder in de natuur en zijn gebaat bij meer interactie met de natuur, dat wil zeggen: mensen, dieren en planten. Dus een voor mensen gezonde omgeving heeft voldoende en natuurlijke interactie met soortgenoten en de overige natuur.
Met name het feit dat menselijke interactie ook als natuurlijke omgeving te beschouwen is, maakt duidelijk waarom mensen die midden in het maatschappelijk leven staan (de beslissers en bestuurders) wellicht minder behoefte aan ‘natuur’ hebben. Het maakt ook duidelijk waarom met name de zwakkeren, ouderen en kinderen in onze samenleving meer afhankelijk zijn van hun directe omgeving en waarom sommige wijken ook al corrigeer je voor alle bekende criteria nog steeds ‘ziekmakend’ zijn.
Ik ben arts van opleiding en ken tal van onderzoeken uit de sociologie, psychologie en geneeskunde, die dit onderschrijven. Dit is ook een van de redenen dat ik gestopt ben als arts omdat ik de individuele hulpverlening niet zaligmakend vind en een preventieve aanpak prefereer en ben gaan ontwikkelen.
Het zou fijn zijn als wetenschappers van allerlei kunde zouden reageren op bovenstaande aanname. Wat zijn eventuele bewijzen, wat pleit tegen een dergelijke aanname en wat zijn de consequenties…
Doelstelling
Doelstelling is dus een ‘ziekmakende’ achterstandwijk te veranderen in een ‘gezondmakende’ ecowijk.
Zijn er mensen die voorbeelden kennen van soortgelijke projecten en/of van preventieve proactieve aanpak m.b.t. gezondheid, i.p.v. van de defensieve controlerende.
Opzet is om woonomgevingen te creëren, die van zichzelf gezondmakend zijn en dus duurzaam en waardevol voor de samenleving. Simpel door er te gaan wonen wordt je gezonder en krijg je een betere en langere levensverwachting.
Methode
Uitgaande van het eerste principe betekent dit dus dat de natuur en natuurlijke interactie van onze soort (de mensen), een organiserende en genezende rol kan gaan spelen. De natuur en natuurlijke principes als het ware onze leermeester dienen te zijn. (feitelijk niets nieuws onder de zon)
In onze Creatief Beheer praktijk hebben we zo’n beetje de grenzen van onze capaciteit bereikt, we hebben tuinmannen en tuinvrouwen in de wijk lopen, mensen participeren, het begin is er. Nu is het zaak dat alle diensten en organisaties mee gaan doen.
Hoe willen we dit bereiken ?
Allereerst natuurlijk mensen inspireren, overtuigen, draagvlak creeren.
Als de wil er is, en die is er merken we steeds weer, dient de aanpak gedefineerd en overdraagbaar gemaakt te worden, de aanpak heeft handen en voeten, ogen en oren nodig. Daartoe willen we een ecosociale index ontwikkelen die deze praktijk meetbaar en uitvoerbaar maakt.
Grof gezegd is deze in te delen in drie domeinen:
- Allereerst de natuureducatie en natuurbeleving in de wijk. Met name kinderen tot 12 jaar vinden natuur en buitenspelen eigenlijk allemaal leuk, ze moeten wel hiertoe de mogelijkheid hebben. Daarnaast is het belangrijk dat ze deze mogelijkheid ook na schooltijd hebben. In de Oleanderbuurt, zijn we dat nu met een aantal scholen aan het uitwerken en opzetten, kinderen krijgen les in openbare schoolparkjes in de wijk. Ook in Bospolder zijn we hiermee aan de gang met scholen (en kinderopvang) in de buurt van het Proefpark de Punt en Buitenplaats Spangen. Met deze aanpak bereik je indirect ook de ouders en overige buurtbewoners. Ze zien de kinderen bezig tijdens de les en thuis wordt erover verteld, de kinderen kunnen het ook aan hun ouders laten zien.
- Daarnaast is er natuurlijk de hoeveelheid groen en biodiversiteit in een wijk, dit is in onze optiek direct gerelateerd aan beheer en onderhoud en alleen mogelijk als mensen ook daadwerkelijk meehelpen. Dit heeft tijd nodig en je kan het niet dwingen. Op het Proefpark ons langstlopende project (6 jaar) is 20% van de arbeid betaald en 80% vrijwillig en dan tellen we de kinderen die er les krijgen of meehelpen niet mee.
- Tot slot is er de participatie, het spreekt voor zich als mensen met een uitkering of anderszins inactief kunnen gaan meehelpen in dit proces dat dit enorme kansen biedt. Er moet dan wel voor gezorgd worden dat ze het werk leuk vinden, meer zelfwaarde krijgen en er wat van leren.
Als de stad en de diensten een dergelijke sturing zouden ondersteunen en als we dus met zijn allen deze uitdaging zouden oppakken, denk ik dat er veel mogelijk is en dat het heel goed is voor Rotterdam en haar mensen.
Ik merk dat allerlei mensen op verschillende manieren hier ook mee bezig zijn, het zou mooi zijn als we met zijn allen het verschil kunnen maken, open source, co-creatie, duurzaam, het zijn toch de magische woorden van tegenwoordig…
Ik hoop dus op veel reacties zowel kritisch als ondersteunend, ondertussen gaan wij met onze partners gestaag voort op de ingeslagen weg, ik zou zeggen sluit u aan. Laten we Rotterdam op de kaart zetten als groenste, kindvriendelijkste en duurzaamste stad van Nederland, een stad waar iedereen wel zou willen wonen. Een stad ook met een tuinman op de Coolsingel en waar je de zeldzaamste plantensoorten treft !
Meer informatie over onze projecten op deze site !
 |
louis | 26 augustus 2010een berg is in ieder geval het voorbeeld van onverzettelijkheid en een ecowijk is een fantastisch doel en daar kan je natuurlijk alleen maar cradle to cradle producten vinden |
 |
louis | 26 augustus 2010http://rotterdammagazine.nl/read/antenne_item/id/172453/voor de bewezen effecten van meer groen op straat |
