De Afrikaandertuin is begin 2008 aangelegd door Creatief Beheer in opdracht van Vestia, op de plek waar vroeger de Brabantse Huisjes hebben gestaan. Deze woningen werden gebouwd in de zestiger jaren voor de Brabanders die als ‘gastarbeider’ naar Rotterdam kwamen. Na de sloop bleef op het terrein een enorme ravage achter.Nu zijn we bijna een jaar verder. Een terugblik.
De eerste actie van Creatief Beheer was het afdekken van het achtergebleven puin met ruim tweehonderd kubieke meter aarde. Het terrein werd omgevormd een glooiende vlakte van zo’n dertig bij vijftig meter. Parkmanager Franklin Grootfaam van Creatief Beheer vertelt over de beginperiode.‘Het was hier echt een enorme bende - de mensen uit de buurt dachten dat wij helemaal gek geworden waren. Daar stonden we met onze bloemenzaadjes, en ondertussen kwam de ene regenbui na de andere naar beneden; het was één grote modderpoel. ‘Hou toch op, jongens, het heeft geen zin!’, zeiden ze. Maar toen de boel eenmaal ging groeien vond iedereen het natuurlijk fantastisch! Bij ons in de tuin waan je je in de natuur; geen benepen perkje tulpen, maar een kleurrijke, haast tropisch aandoende bloementuin.’
Lekker uitrusten tussen de bloemen
‘Het Afrikaanderpark ligt vlak naast de Afrikaandermarkt, het kloppend hart van de wijk. Veel mensen komen na de boodschappen lekker uitrusten bij mij in de tuin. In het begin was het even wennen, maar nu de mensen me kennen is de sfeer echt goed. We hebben afgelopen zomer samen met de bewoners een huisje met een veranda gebouwd, daar kunnen mensen bij elkaar komen en koffie of thee drinken. Of gewoon even lekker zitten en genieten.’
Hee, kunnen we nog wat doen?
‘Maar we zitten hier niet alleen te relaxen, hoor! In een tuin is altijd veel te doen. De kinderen uit de buurt vinden het leuk om ons te helpen de boel te onderhouden en kleine klusjes te doen. Ik houd een beetje toezicht, leid alles in goede banen en zorg dat er geen gekke dingen gebeuren. Soms moet ik wel even streng zijn - alleen omdat het hier gezellig is, betekent het niet dat alles mag!. Sommige kinderen proberen je grenzen op te zoeken, maar daar trap ik niet in. Als begeleider houd ik altijd in mijn achterhoofd hoe ik vroeger zelf was, als kind. Alle kinderen hebben een hekel aan een autoritaire benadering. Bij mij krijgen ze vrijheid en respect – maar dan moeten ze zichzelf ook respectvol gedragen. De jongens van de Bouman Stichting, die hier de wijk schoonhouden, komen elke dag even langs. Inmiddels maken ze ook de tuin schoon - uit eigen beweging. He, kan ik nog wat doen? Als er wat is kun je altijd bellen, hoor! Dat hoor ik vaak. Die jongens zoeken gewoon wat vriendelijkheid, gezelligheid, een beetje aandacht. Ook daar is ruimte voor in het Afrikaanderpark.’
‘Hufterproof’? Nee, bedankt!‘
Ik verbaas me er steeds weer over dat we betrekkelijk weinig last hebben van vandalisme. Afgelopen winter is hier op het terrein wel het één en ander kapotgemaakt, maar dat hoort er nu eenmaal ook een beetje bij. Voor mij hoeven de dingen niet zo nodig ‘hufterproof’ te zijn. Een gezellig hekje van hout is toch veel sympathieker? En als er iets kapot is repareren we het gewoon. Natuurlijk kost dat wat, maar alles meegerekend kom je uiteindelijk op dezelfde prijs als een metalen hek, dat wel hufterproof is, maar niet om aan te zien!’
